Lieve allemaal, Het avontuur zit erop. Vandaag teruggekeerd naar onze veilige thuisbasis in Dalfsen. Na een paar fantastische dagen in augustus in Dalfsen om bij de verjaardag van ma Hulsebos en het 50 jarige feest van pa en ma Beumer te zijn was het ook weer heerlijk om met z'n tweeen verder te trekken naar Europa. Bennie had ons enige materiele bezit voor ons in orde gemaakt (auto) zodat we veilig verder konden reizen. We hebben een maand doorgebracht aan de Franse kust en hadden geluk dat we een Engels stel tegenkwamen die ons voor nop de laatste twee weken hun appartement wilden lenen zodat we uitgebreid konden genieten van zon, zee, bier en rose (sorry, geen foto's beschikbaar, is voor de meeste lezers namelijk niet interressant). Vanuit Frankrijk zijn we naar Andorra gegaan. We weten niet of andere mensen dit land hebben gezien maar het is prachtig. We reden door de Pyrineeen en in het Franse deel werd het steeds mistiger en kouder (zo'n 6 graden), via een 4 km lange tunnel belanden we in Andorra. We kwamen de tunnel uit en het was ineens prachtig weer, een strakblauwe lucht en de temperatuur was weer aangenaam met 23 graden. Als je door de Pyrineeen rijdt dan realiseer je je dat de Tour de France renners hier ook overheen gaan. Levensgevaarlijk, wat een sport zeg! Het gebied in Andorra is een echt wintersportgebied dus waar het seizoen in Frankrijk ten einde was en bedrijven blij waren dat de zomer voorbij was, zagen we in Andorra dat de bedrijven zich weer klaarmaakten voor een nieuw seizoen. We hebben, na een maand van totaal niets doen, onze wandelschoenen maar weer eens aangetrokken om de bergen in te gaan. Een echte aanrader! ( JA, foto's met een zwarte stip, we krijgen de stip niet meer van de lens af, zijn beschikbaar). Vanuit Andorra wilden we doorrijden naar Huesca in Noord Spanje. We hadden alvast een hotelletje geboekt via internet. Toen we tegen 16.00 uur in Huesca aankwamen bleek niemand ons hotel te kennen. Een vriendelijke barman is op onderzoek uitgegaan en na veel bel- en zoekwerk bleek ons hotel niet in deze stad te zitten maar in de regio Huesca. Ons hotel lag 180 km verderop! Da's lekker zeg. Uiteindelijk waren we wel blij dat we hier alsnog naar toe zijn gereden want we kwamen in een schitterend natuurgebied uit waar we onze wandelschoenen ook weer konden gebruiken. Vanuit Huesca hebben we de tocht naar het zuiden van Spanje gemaakt. We hebben Ronda en Nerja bezocht. Op de dag dat we van Ronda naar Nerja reden was er slechts enkele uren later een 'kleine' natuurramp in Ronda. Op tv hebben jullie wellicht de grote overstromingen gezien waarbij enkele mensen om het leven zijn gekomen. Wij hebben zelf geluk gehad en alleen veel regen meegekregen. Onderweg was er een grote omleiding omdat een deel van een viaduct volledig was weggeslagen. Veel regen en dus weinig kunnen zien van de omgeving. In Nerja wel enorm genoten van de supergoedkope drankjes, inlusief heerlijke tapas; 9 consumpties en 4 tapas voor 10 euries...dat zijn nog eens prijzen! Omdat het weer niet super was hebben we besloten weg te gaan uit Spanje. Tijdens het feestje van pa en ma hadden we onze Oostenrijkse familie beloofd langs te komen, dus via de kustroute Monaco en Monte Carlo (prachtig vooral als je voldoende tijd hebt romdat je gemiddeld 40 km per uur rijdt) en Italie hebben we onze intrek genomen bij het Bed and Breakfast van Martin en Martina in Volders. Wat blijft Oostenrijk toch een schitterend gebied,met de bergen, al het groen en de gezonde lucht. We hebben superdagen met de familie gehad en, voor de mensen die na het stukje op het feest van pa en ma wat zorgen hadden over de gesteldheid van Dietmar: HIJ LEEFT, we hebben als bewijs een foto toegevoegd! En tja, wat nu? Terug bij pa en ma, nu op zoek naar een huurhuisje, langzaan aan weer wennen aan het idee dat er toch een keer gewerkt moet gaan worden (Mo: kijk maar vast wanneer Hans een gaatje vrij heeft in zijn agenda), en bewegen, bewegen, bewegen om de kilo's kwijt te raken. Voor allen die ons tijdens onze wereldreis gevolgd hebben en ons met mailtjes blij hebben gemaakt, voor diegenen die mijn familie hebben ondersteund omdat ze met depressies vanwege het grote gemis vaak ontroostbaar waren en voor diegenen die gewoon nieuwsgierig waren naar ons belevenissen: dank. Het zit er op, we zullen zien wat de toekomst ons brengt en welke nieuwe avonturen we mogen gaan beleven. Graag tot binnenkort, we zien elkaar snel, Liefs Thier en As.