Hallo lieve lui, Hierbij weer een kleine up-date voor de liefhebbers die niets beter te doen hebben dan dit soort verhaaltjes lezen en foto's kijken. Het laatst stukje wat we hebben geschreven kwam vanaf het Noorder eiland. Hier hebben we nog enkele dagen rondgereisd waarbij het weer steeds slechter werd. Een dagje met ons oud bakkie in een storm rijden is niet echt rustgevend, je hebt het gevoel zo van de weg afgeblazen te worden. De overtocht met de ferry naar het Zuideiland is ook erg frisjes verlopen ( we waren blij met de film van Mister Bean) maar hebben iets minder van de prachtige omgeving kunnen genieten. De eerste twee dagen op het Zuidereiland hebben we gelukkig meer 'wild' gezien. Op de eerste dag kwamen we onderweg meteen een kolonie van zeeleeuwen tegen en op dag twee heben we besloten een boottocht te boeken om te zoeken naar walvissen. En....we hadden geluk, we hebben er twee mogen zien. thierry heeft voor het eerst een filmpje gemaakt dus voor de liefhebbers is deze te zometeen terug te vinden op de site ( de laatste seconden zijn het mooist). Overnachten doen wij op verschillende plaatsen; we hebben 2 nachten illegaal aan het begin van een bekende wandelroute, de queen charlotte track, gestaan. We vonden hier mosselen direct op het strand en toen het eb werd zagen we zelfs kilo's hangen onder de pier. nooit eerder gezien en Thier heeft hier een heerlijk maaltje van weten te maken. Om weer een beetje fris te worden zijn we daarna naar een Holiday Park campingground gegaan waar we weer konden douchen en een wasje draaien ( das ook lekker op zijn tijd). De eerste week zijn we voornamelijk rondom het Abel tasmanpark gereden, het weer werd gelukkig weer lekker en op een van die plekjes hebben we Ian ontmoet. Ian woont stikallenig ergens in de bergen ( het eerste dorp op anderhalf uur rijden) maar stond nu een paar dagen aan hetzelfde Lake als wij. Mooie vent die zich redt met vissen, houtsnijwerk, kajakken en alles wat met back-to-basic te maken heeft. We konden de kajak van hem gebruiken zodat we een poosje op het water konden doorbrengen. Op dezelfde plek kon je ook een mooi fikkie stoken om je eigen kippetjes in te braden dus Thier heeft zich weer helemaal uit kunnen leven. Aan de westkust van het Zuidereiland zijn de Franz Josef gletsjers. Prachtig! We hadden de mazzel een superdag te hebben, strakblauwe lucht en een fijn temperatuurtje waardoor de wandeling naar de gletsjer toe heerlijk was, we goed zicht hadden en Thierry nog een afkoelend watervalletje mee kon pikken. Nu is het einde van NZ in zicht, het is 31 maart en morgen, 1 April, vliegen we voor 2 weekjes naar Fiji. Vandaag in Christchurch rondgelopen, dit is echt bizar: een deel van het centrum is een jaar naar de aardbeving nog volledig afgesloten. Opbouwen van huizen gebeurt nog niet omdat de verzekeraars nog niets willen verzekeren. Er is nog steeds onrust onder de grond en verzekraars willen een lange periode geen bevingen ervaren voordat men weer verzekeringen gaat afsluiten. Na de grote beving van februari vorig jaar zijn er nog twee redelijke bevingen geweest in juni en december. Voldoende reden voor ons om hier dus niet zo lang te blijven hangen. NZ is het mooi land met veel prachtige meren, mooie bergen, veel bos/ natuur. Als je daar van houdt, en van wandelen en mountainbiken, dan moet je hier zeker naar toe. Wij hebben het echter ook wel als een erg geisoleerd land gezien. Een derde van de bevolking woont in Auckland zodat in het overige deel van het land weinig mensen wonen. Inde kleine dorpjes waar je doorheen rijdt is vaak geen winkeltje ( laat staan een kroeg) en als het wat kouder wordt zie je weinig mensen op straat. De komende twee weken dus maar eens heerlijk van een paar van de meer dan 300 eilanden van Fiji ontdekken. Graag tot mailens.... NB: voor de (ex) justitie medewerkers onder ons: de laatste nachten hebben we in Christchurch in de gevangenis geslapen ( zie foto's)